شهید مجید پازوکی :

مثل یار دیرینه اش  شهید علی محمودوند جستجوگر نور بود و رهرو عشق ...

پس از شهادت علی محمودوند او را به عنوان فرمانده تفحص لشگر 27 برگزیدند .

در سال ۱۳۷۱ با آغاز کار تفحص لشکر ۲۷ محمدرسول الله (ص) در خيل جستجوگران نور در منطقه جنوب

مشغول جستجوي گلهاي گمگشته و فرزندان عاشورايي ايران شد و در اين راه سختی ها و مرارت های

بسياري را به جان خريد تا اين که پس از شهادت يار ديرينه اش علی محمودوند در برگریزان روزگار، او در

استقبال وصال يار بهاري شد و هفدهم مهر ماه سال ۱۳۸۰ دعای سرهنگ جانباز مجید پازوکی در فکه

مستجاب شد و اونيز به خيل ياران شهيدش پیوست .

اما او رهرو عشق بود و عشق خود را اين چنين در قسمت هايي از دست نوشته اش که بعد از شهادت

 " نامه اي به خدا " نام گرفت، نگاشته است:

 

سلام به بلنداي آفتاب و گرماي محبت عشق؛ عشق به همه خوبي ها ،

به مهدي (عج) آن ماه پنهان و خميني روح بلند خدا که پدري خوب بود و بر خامنه اي رهبر صابران

بعد از پيامبر (ص).

يا زهرا ؛ فداي مظلوميت شويت اميرالمومنين و لب عطشان حسين(ع) .

اي مادر حسن و اي جده سادات ، اي حوض کوثر، اي فرياد رس عباس در کربلا ،

ادرکني ادرکني ادرکني ؛ الساعه الساعه الساعه ؛  العجل العجل العجل.

به حق خون علي اصغر و آه زينب ؛ به خون چشم مهدي در يوم عاشورا، خدايا هر چه

از شهرت فرار کردم ، شهرت به سراغم آمد.

آيا کسي که از کاروان شهدا جامانده، لياقت سربلند کردن دارد؟ کسي که در درياي معنويت

جنگ مردود شده ، ديگر روي عرض اندام دارد که بيايد و خاطره بگويد؟

اي امام زمان عزيز، تو را قسم به خون دوستان شهيد ، از ما بگذر که تقصير کرديم.

اي پدر بزرگ ملت، مرا ببخش که کمکاري کردم و شايسته سربازي تو نبودم....

والسلام- غلام ونوکر بچه هاي فاطمه(س)، مجيد پازوکي

 

پ.ن : ۹ سال است که انتظار مجید پازوکی به پایان رسیده است اما انتظارا مادران مفقود الاثر

         همچنان باقی ست ....